เวทมนตร์

n. magic

def.:

คำศักดิ์สิทธิ์ที่บริกรรมแล้วให้สำเร็จความประสงค์

related: sorcery, incantation, spell syn.: เวทมนตร์คาถา, คาถา, มนตร์ sample:

เขาท่องเวทมนตร์ที่เคยร่ำเรียนมาเพื่อป้องกันตัว